Het begon allemaal toen ik net naar een nieuwe middelbare school ging. 7 oktober 2016 nodigde onze goede vriendin mij uit om met een groepje naar de KFC te gaan. De plek waar alle sprookjes beginnen. Dit was de eerste keer dat ik Samantha zag. Ze zat schuin tegenover me en ik weet nog goed dat ze veel op haar telefoon zat. Toen we weg waren gestuurd bij de KFC, doordat we niets meer bestelden, hadden we het buiten even over ons telefoongebruik. Samantha gaf mij de tip om mijn telefoon uit te zetten, wanneer ik niet gestoord wilde worden. Dat had ik natuurlijk niet zelf kunnen bedenken… Wat mij een goed smoesje gaf om haar de volgende dag te appen. Daarna hebben we jarenlang alle dagen online met elkaar gesproken en begon en eindigde elke dag met Samantha in mijn gedachten.

Binnen een maand waren zowel Samantha als ik bij elkaar aan het aftasten of we iets voor elkaar voelden. De welbekende vragen zoals ‘vind jij iemand leuk?’ kwamen al meerdere keren naar voren. Hoewel ik het meestal ontken, liet Samantha misschien iets eerder en duidelijker weten dat zij wel verliefd op mij was, maar zij wist niet dat ik toen al aan het plannen was om te vragen of zij mijn vriendinnetje wilde zijn.

8 november, een maand na ons eerste whatsapp contact, was het dan zo ver. Samantha en ik hadden afgesproken om na school een oliebol te gaan eten bij het Alexandrium. Van die oliebol is niets gekomen, maar de vraag of Samantha mijn vriendinnetje wilde zijn wel en gelukkig wilde ze dat!

Thuis aangekomen lieten mijn ouders weten dat ze het niet zo fijn vonden dat ik erg laat thuiskwam, zonder wat te laten weten. Het brave jongetje dat ik was verontschuldigde zich hiervoor, maar liet ook snel weten dat het een goede reden had. Ik had voor het eerst een vriendinnetje! Natuurlijk vroegen ze al snel naar wie het was. Toen ik vertelde dat ze Samantha heette, riep mijn moeder tot mijn schrik ‘TOCH NIET SAMANTHA DE JAGER HE!?’. Blijkbaar had mijn moeder al een verleden met Samantha…